Bosbaden en terreinbeheerders – de stand van zaken

Tijdens de grote gidsendag en algemene ledenvergadering van gisteren hebben we de stand van zaken besproken rondom onze samenwerking met terreinbeheerders. Het onderwerp leeft: gidsen willen weten waar ze aan toe zijn, en terreinbeheerders zoeken houvast in tijden van druk op de natuur. Daarom gaan Katja en Geertje de komende tijd contact opnemen met gidsen in het land om ervaringen op te halen. Wat zijn de huidige afspraken? Wat werkt goed – en wat niet? Hieronder lees je de context en de richting waarin we als vereniging verder willen.

Wat is er gebeurd?

Begin 2024 verschenen er plotseling krantenkoppen: ‘Bosbaden niet langer toegestaan in de natuur’. Een schrikreactie ging door ons netwerk van gidsen, coaches en natuurtherapeuten. Al snel bleek het om een foutieve uitspraak van een individuele boswachter te gaan, maar de boodschap bleef hangen: onze aanwezigheid in natuurgebieden staat onder druk.

Gesprek met terreinbeheerders

Naar aanleiding van deze onrust hebben we met een brede groep – van bosbadgidsen tot wandelcoaches – het gesprek gezocht met Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer en andere terreinbeheerders. Er werd erkend dat de communicatie niet klopte, maar ook bevestigd dat de natuur onder hoge druk staat. Elke extra bezoeker telt, en er is behoefte aan duidelijke afspraken.

Waar staan we nu?

Gidsen en aanbieders maken nu zelf afspraken per gebied of terreinbeheerder.

Bij Natuurmonumenten is een helder model ontstaan: een jaarlijkse administratieve bijdrage per gebied, plus een bijdrage per deelnemer.

In andere gebieden is het beeld versnipperd. Soms worden er hoge of onwerkbare tarieven gevraagd.

Dit leidt ertoe dat sommige gidsen afhaken of uitwijken naar minder kwetsbare gebieden.

Waar willen we naartoe?

Wij pleiten voor een landelijk dekkend netwerk waarin natuurtherapieën als bosbaden welkom zijn – mits goed afgestemd. Daarvoor is nodig:

Transparantie: wie is aanspreekpunt, wat zijn de regels?

Eenduidige, werkbare afspraken per regio

Wederzijds respect tussen gidsen en terreinbeheerders

Een pot voor de natuur – gericht op herstel

Wij zijn bereid een bijdrage te leveren aan natuurbeheer. Maar we willen wél weten waar dat geld naartoe gaat. Daarom pleiten we voor een aparte, geoormerkte pot:

Een fonds dat rechtstreeks bijdraagt aan het aanplanten van nieuwe bossen en het herstel van kwetsbare natuurgebieden.

Bij voorkeur in bufferzones, zodat bezoekersstromen worden opgevangen en kwetsbare natuur wordt ontlast.

Als terreinbeheerders hiermee akkoord gaan, zijn wij bovendien bereid om onze deelnemers actief te informeren en hen uit te nodigen vrijwillig bij te dragen aan dit fonds.

Waarom we dit belangrijk vinden

Bosbaden draait om verbinding met de natuurlijke wereld. Het is niet meer dan logisch dat wij ook verantwoordelijkheid nemen voor het behoud en herstel van die wereld. Wat we niet willen, is bijdragen aan grootschalige houtkap of destructief beheer. We willen samenwerken – met open vizier en liefde voor het land waar we op lopen.

Hoe nu verder?

We verzamelen nu ervaringen van gidsen in het land: welke afspraken zijn er? Wat werkt goed? Waar loop je tegenaan? Zo bouwen we aan overzicht én aan betere samenwerking.

Heb jij als gids of natuurtherapeut ervaring met terreinbeheerders? Laat het weten.